Τετάρτη 1 Ιουλίου 2015

«Μαθαίνουμε να ζούμε ως ομάδα, κανείς δεν μπορεί να ζήσει μόνος του»

Συνέντευξη με τον Παναγή Κουτσοκώστα - Μέρος Α' 
Ερωτήσεις : Ερμιόνη Ευστρατιάδου και Ζωή Οικονόμου
Επιμέλεια : Λευκή Δήμου, Ευαγγελία Αρβανιτίδου, Αλέξανδρος Παντελάκης
Φωτογραφίες: Σοφία Μαυροπούλου, Δημήτρης Φραγκάκης, PSari Visual Productions



Στα πλαίσια του ΠΔΚ 2015, είχαμε τη χαρά να συνομιλήσουμε με τον έναν εκ των κεντρικών επιμελητών, Παναγή Κουτσοκώστα και να συζητήσουμε μαζί του για το φετινό θέμα, τη διαδικασία επιλογής των καλλιτεχνών και τις διαδικασίες για τη φετινή διοργάνωση. Ακολουθεί το πρώτο μέρος της συνέντευξης που μας παραχώρησε:


Ποιος είναι ο τρόπος με τον οποίο επιλέξατε το φετινό θέμα του φεστιβάλ και πως επηρεαστήκατε από τις κοινωνικές αλλαγές που έχουν συντελεστεί τον τελευταίο χρόνο;

Ξεκινήσαμε συνεχίζοντας το περσινό επιμελητικό μοντέλο , με μία κεντρική θεματική όπως γίνεται σε όλες τις εκθέσεις και από εκεί βλέπουμε την εικαστική διάσταση, την εικαστική έκφραση, μέσα από τον εικαστικό λόγο φυσικά, σε σχέση με τη θεματική. Πέρσι είχαμε το «I need a hero- πολύτιμες ύλες σε σπουδαίους καιρούς», ένα κεντρικό θέμα, φέτος έπρεπε να διερευνήσουμε τα ζητήματα τα οποία θα έχουν και πάλι μία σχέση με την κοινωνία, με τις πολιτικές εξελίξεις, γιατί αυτό που θεωρούμε ,προσωπικά αλλά και με τους συνεργάτες, το Δημήτρη Μιχάλαρο και την Ανθή Αργυρίου, είναι ότι η τέχνη είναι αυτή που μπορεί να μας βγάλει από ένα τέλμα. Η τέχνη θέτει πάντα ερωτήματα, δε δίνει απαντήσεις, απλά μέσα από τις νέες απαντήσεις μπορούμε να δούμε ξανά τον εαυτό μας. Θέτουμε σε ένα πρώτο επίπεδο κάποιες καταστάσεις. Φέτος θέσαμε το σφάλμα. Όλα αυτά τα σφάλματα που γίνονται στη ζωή μας, που τα έχουμε πραγματοποιήσει όλοι.


Η διαδικασία επιλογής των έργων ήταν δύσκολή;

Είναι πάντα η πιο ευχάριστη διαδικασία. Γιατί δεν κάνουμε μόνο αυτό. Συγκεκριμένα έγινε επιλογή καλλιτεχνών από την πλευρά τουλάχιστον τη δικιά μου, με τις ατομικές εκθέσεις. Ο Δημήτρης Φραγκάκης με την έκθεση «The Open Circle» και ο Βασίλης Χατζόπουλος με την έκθεση «Αρθρώνοντας το Λάθος». Είναι δύο διαμετρικά αντίθετες εκθέσεις. Όμως ήθελα να το κάνω αυτό για να δείξω μέσα από την ποιητικότητα των έργων του Φραγκάκη ή και με την σκληρότητα των έργων του Χατζόπουλου, σκληρότητα λόγω των υλικών κυρίως, μια ευαισθησία που μπορεί να δημιουργηθεί από την έκθεση του Χατζόπουλου αλλά και μια σκληρότητα και μια επίθεση μέσα από την έκθεση του Φραγκάκη. Δηλαδή να δημιουργηθεί ένα δίπολο και όλο αυτό να συνθέσει μία ενιαία εικόνα, με βάση την προσωπική μου εκτίμηση και άποψη για την τέχνη. Οπότε πρώτα έκανα την επιλογή των καλλιτεχνών. Οι επιλογές των έργων δεν είναι δύσκολες , απλά έπρεπε να φτιάξουν , να συνθέσουν ένα ενιαίο σύνολο , έναν αρθρωμένο λόγο. Από τη μία έχουμε το καλό και το κακό από την άλλη έχουμε το άγριο και την αγωνία αλλά μία θετική έννοια της αγωνίας στο κομμάτι του Χατζόπουλου.



Ποιο ήταν το μεγαλύτερο σφάλμα που έγινε κατά την περίοδο προετοιμασίας του φεστιβάλ και πως σας βοήθησε τελικά αυτό στη διεξαγωγή του;

Πάντα, δυστυχώς, προκύπτουν κάποιες συγκεκριμένες συνθήκες. Το μεγαλύτερο σφάλμα αλλά και αυτό που αναγεννήθηκε ως μεγαλύτερο είναι το κομμάτι της αυτοθυσίας και από τους επιμελητές και από τους ίδιους τους καλλιτέχνες και από όλους εσάς βέβαια τους εθελοντές. Χωρίς αυτοθυσία δεν μπορούμε να προχωρήσουμε καθόλου. Είδαμε τις δυσκολίες, αυτό δηλαδή είναι το σφάλμα, που βρεθήκαμε προ κάποιων τετελεσμένων γεγονότων και θελήσαμε, προσπαθήσαμε και πιστεύω να το πετύχαμε να κάνουμε ακριβώς μια αντιστροφή , να φτάσουμε δηλαδή αυτό το αρνητικό να μας φέρει όλους πιο κοντά και να μας συνδέσει , να μας συνθέσει και να παρουσιάσουμε όλο αυτό το αποτέλεσμα.


Τελικά τα σφάλματα μας βοηθούν να εξελιχθούμε σε γενικότερο επίπεδο;

Τα σφάλματα είναι απαραίτητα για να μπορέσουμε να γινόμαστε όλο και καλύτεροι. Είμαστε και τα λάθη μας όπως λέω πολλές φορές. Είναι ένα κομμάτι αυτογνωσίας που μέσα από αυτό μπορείς να φτάσεις σε ένα όλο και καλύτερο δυνατό επίπεδο. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι υπάρχει άνθρωπος που δεν κάνει λάθη. Από τη στιγμή που θα αναγνωρίσεις το λάθος σου, τότε θα γίνεις καλύτερος και τότε θα ξεπεράσεις και το ίδιο το λάθος. Φυσικά αυτό μπορεί να σε στείλει σε ένα καλύτερο λάθος, αλλά πάντα θα είσαι σε ένα καλύτερο επίπεδο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου