Δευτέρα 6 Ιουλίου 2015

Ποιο θεωρείς ότι είναι το πιο σωστό σφάλμα της ζωής σου ; (Μέρος 9)

Του Παντελή Γραβάνη και της Σταματίας Τσιτσανοπούλου

Η φετινή θεματική του Πεδίου δράσης Κόδρα είναι “ERROR”, οι εθελοντές μας απαντούν στην ερώτηση ποιο είναι το πιο σωστό σφάλμα της ζωής τους.





Ευαγγελία Αποστολούδη (εθελόντρια στη λειτουργία εκθέσων):  Έχω κάνει πολλά σφάλματα και νιώθω τυχερή γι αυτό, γιατί μέσα ακριβώς από αυτά τα σφάλματα έμαθα τα πιο περίεργα, τα πιο ενδιαφέροντα και τα πιο χρήσιμα πράγματα για τη ζωή μου....Και τελικά αυτές οι ανακαλύψεις που μόνο μέσα από τα σφάλματα προκύπτουν μας εξελίσσουν και μας διαμορφώνουν σε αυτό που είμαστε...


Ακριβή Παντελή (εθελόντρια στη λειτουργία εκθέσεων): Όλα τα λάθη  που μου έχουν ανοίξει καινούριους δρόμους και με έχουν κάνει να βρω καινούριες λύσεις και να με οδηγήσουν σε καλύτερα αποτελέσματα από αυτά που είχα στο μυαλό μου.



Κατερίνα Τσουλέα (εθελόντρια στη λειτουργία εκθέσεων)Παραιτήθηκα από τη δουλειά μου για να ασχοληθώ με τον εθελοντισμό.



Σοφία Παπαδοπούλου (εθελόντρια στη λειτουργία εκθέσεων): Όταν αποφάσισα να δώσω πανελλήνιες εξετάσεις για τρίτη συνεχόμενη φορά θέλοντας να πετύχω αυτό που ήθελα. Στην αρχή πίστευα ότι θα ήταν λάθος να προσπαθήσω για άλλη μία φορά, όμως εν τέλη το φαινομενικά λάθος ήταν σωστό γιατί τα κατάφερα.  

Ποιο θεωρείς ότι είναι το πιο σωστό σφάλμα της ζωής σου ; (Μέρος 8)

Του Παντελή Γραβάνη και της Σταματίας Τσιτσανοπούλου

Η φετινή θεματική του Πεδίου δράσης Κόδρα είναι “ERROR”, οι εθελοντές μας απαντούν στην ερώτηση ποιο είναι το πιο σωστό σφάλμα της ζωής τους.


Σοφία Βαλάση (εθελόντρια στη λειτουργία εκθέσεων): Η ενασχόληση μου με τις καταδύσεις θα μπορούσε να έχει ξεκινήσει νωρίτερα αλλά δεν το κυνήγησα άμεσα. Όμως αν το κηνυγούσα νωρίτερα ίσως να μην είχα βρεθεί με τους σωστούς ανθρώπους που με έκαναν να το αγαπήσω.



Γραβάνης Παντελής (εθελοντής στο τμήμα επικοινωνίας) : 9 μήνες πριν πήγα καταλάθος στο πάρτυ λήξης του περσινού Κόδρα. Εκεί γνώρισα την Κατερίνα, και σχεδόν ένα χρόνο μετά είμαι εδώ και απαντάω αυτή την ερώτηση.



Λευκή Δήμου (εθελόντρια στο τμήμα επικοινωνίας): Το πιο σωστό μου λάθος είναι ότι δεν άφησα τη λογική να καθορίσει την επιλογή του τομέα που θέλω να ασχοληθώ επαγγελματικά και λειτούργησα μόνο με βάση τα θέλω μου. 



Θεμιστοκλής Ψαρράς (εθελοντής στη λειτουργία εκθέσεων) : Ένα ευτυχές ατύχημα που σκέφτομαι έντονα το τελευταίο διάστημα είναι η εθελοντική ανάμειξή μου με το Πεδίο Δράσης Κόδρα. Το ορίζω ως λάθος αφού με πήρε αρκετά πίσω στη τελευταία εξεταστική, αν και αποδείχθηκε ευτυχές περιστατικό καθώς έμαθα πολλά σχετικά με τη σύγχρονη τέχνη και γνώρισα πολλούς ενδιαφέροντες ανθρώπους.  

Κυριακή 5 Ιουλίου 2015

Ποιο θεωρείς ότι είναι το πιο σωστό σφάλμα της ζωής σου ; (Μέρος 7)

του Αλέξανδρου Παντελάκη
Φωτογραφίες : Σοφία Παπαδοπούλου

Η φετινή θεματική του Πεδίου δράσης Κόδρα είναι “ERROR”, οι εθελοντές μας απαντούν στην ερώτηση ποιο είναι το πιο σωστό σφάλμα της ζωής τους.





Δανάη Μουζακίδου (εθελόντρια στον τομέα λειτουργίας): Ήταν ότι παρόλο που το Kodra διεξαγόταν μέσα στην εξεταστική κατάφερα να κάνω την αίτηση και μου βγήκε σε καλό.



Ευτυχία Νικολοπούλου (εθελόντρια στον τομέα λειτουργίας): Όταν ήμουν τέταρτο έτος ψυχολογία και ενώ είχα αναλάβει διπλωματική αποφάσισα ότι δεν με ενδιέφερε το θέμα της. Το άφησα παρόλο που ήμουν στο τέλος και βρήκα αυτό που πραγματικά με ενδιέφερε και ας τελείωσα λίγο πιο αργά.




Θωμαή Παπαδοπούλου (εθελόντρια στο τμήμα λειτουργίας): Ένα camping στους Αμμόλοφους της Καβάλας που αρχικά δεν ήθελα να πάω αλλά πήγα λόγω του ότι μου το πρότεινε ένας φίλος μου και τελικά πέρασα πολύ όμορφα.


Νίκος  Μάλαμας (εθελοντής στο τμήμα λειτουργίας) : Ήταν κάποια που ήθελα μικρός και δεν βρήκα το θάρρος να της το πω αλλά περνώντας τα χρόνια βρήκα τελικά την αυτοπεποίθηση και της μίλησα. 

Σάββατο 4 Ιουλίου 2015

Ποιο θεωρείς ότι είναι το πιο σωστό σφάλμα της ζωής σου ; (Μέρος 6)

του Αλέξανδρου Παντελάκη
Φωτογραφίες : Σοφία Παπαδοπούλου

Η φετινή θεματική του Πεδίου δράσης Κόδρα είναι “ERROR”, οι εθελοντές μας απαντούν στην ερώτηση ποιο είναι το πιο σωστό σφάλμα της ζωής τους.





Ισμήνη Αυγητίδου (εθελόντρια στον τομέα λειτουργίας) : Θα έλεγα ότι το πιο σωστό μου λάθος δεν το έχω κάνει ακόμα αλλά μιλώντας για λάθη που μου έκαναν καλό θα έβαζα ότι πολλές φορές σε διαφωνίες δεν υπερασπίστηκα τον εαυτό μου ή δεν είπα όσα έπρεπε αλλά τελικά καμιά φορά κάνει καλό και η σιωπή. Ή αντίστοιχα φορές που είπα παραπάνω από όσα έπρεπε αλλά μου έκανε καλό γιατί τη δεδομένη στιγμή υπήρξα αληθινή και εκδηλωτική. Αλλά, γενικά, θεωρώ ότι τα λάθη μας, μας διδάσκουν, οπότε όλα μου έχουν κάνει καλό και με έχουν ωφελήσει.




Σταματία Τσιτσανοπούλου (εθελόντρια στον τομέα επικοινωνίας) : Όταν μετά από μια ακύρωση άλλου εθελοντή, επιλέχθηκα τελικά να γίνω εθελόντρια στο φεστιβάλ Κινηματογράφου και άρχισα να ασχολούμαι με τον εθελοντισμό.





Κατερίνα Τσιουρή (εθελόντρια στον τομέα επικοινωνίας) : Το ξέρω μόνο εγώ αλλά το πόσο σωστό ήταν το βιώνουν και το βλέπουν οι γύρω μου. 





Αλέξανδρος Παντελάκης (εθελοντής στον τομέα επικοινωνίας) : Ήταν ότι αποφάσισα να αφήσω την πρώτη μου σχολή τους πρώτους τρεις μήνες κάτι που μου έλεγαν ότι ήταν λάθος αλλά τελικά πέρασα στη σχολή που ήθελα από μικρός και δικαιώθηκα από την επιλογή μου.

Ποιο θεωρείς ότι είναι το πιο σωστό σφάλμα της ζωής σου ; (Μέρος 5)

της Ευαγγελίας Αρβανιτίδου
Φωτογραφίες : Σοφία Παπαδοπούλου

Η φετινή θεματική του Πεδίου δράσης Κόδρα είναι “ERROR”, οι εθελοντές μας απαντούν στην ερώτηση ποιο είναι το πιο σωστό σφάλμα της ζωής τους.



Ελίνα-Σοφία Χασίδου (εθελόντρια στον τομέα της επικοινωνίας) :Το πιο σωστό μου λάθος είναι να μην αποδέχομαι τα λάθη μου.



Νικολέτα Σαββάκη  (εθελόντρια στον τομέα της επικοινωνίας) : Το γεγονός ότι εμπιστεύομαι τα λάθος άτομα.



Ερμιόνη Ευστρατιάδου (εθελόντρια στον τομέα της επικοινωνίας) : Το λάθος μηχανογραφικό που συμπλήρωσα, με οδήγησε στη σωστή σχολή.




Κωνσταντίνα Σαραφοπούλου (εθελόντρια στην λειτουργία εκθέσεων): Στο λύκειο υπήρχε διαγωνισμός, στους νευροεπιστήμονες στην Αθήνα, στον οποίο έπρεπε να στείλουμε μία ερώτηση. Εγώ μπερδεύτηκα και έστειλα άλλη από αυτή που είχα επιλέξει. Τελικά ήμουν η μόνη από τη Θεσσαλονίκη που επιλέχθηκε. 



Ποιο θεωρείς ότι είναι το πιο σωστό σφάλμα της ζωής σου ; (Μέρος 4)

της Ευαγγελίας Αρβανιτίδου
Φωτογραφίες : Σοφία Παπαδοπούλου

Η φετινή θεματική του Πεδίου δράσης Κόδρα είναι “ERROR”, οι εθελοντές μας απαντούν στην ερώτηση ποιο είναι το πιο σωστό σφάλμα της ζωής τους.



Αγάπη Γκότσικα (εθελόντρια στον τομέα της λειτουργίας) :Το πιο σωστό μου λάθος δεν είναι ένα είναι πολλά!

Βασιλική Μίχου (εθελόντρια στον τομέα της λειτουργίας) : Πολλές φορές δεν σκέφτηκα δεύτερη φορά μια πολύ σοβαρή απόφαση που έπρεπε να πάρω.


Σοφία Βολάκη (εθελόντρια στον τομέα της λειτουργίας) : Η κοινωνία στην οποία γεννήθηκα, δηλαδή η χρονική στιγμή και το μέρος χαρακτηρίζεται από σφάλματα/ανισότητες και από ένα σύστημα που δεν με εκφράζει αλλά θεωρώ ότι ήταν σωστό γιατί εν τέλει δε θα γινόμουν ο άνθρωπος που είμαι σήμερα με τις αξίες που έχω σήμερα.



Μαρίνα Τσιτσιπάνη (εθελόντρια στον τομέα της λειτουργίας) :Το λάθος και το σωστό είναι οι διαφορετικές όψεις του ίδιου νομίσματος, όλα είναι ζήτημα οπτικής.


Παρασκευή 3 Ιουλίου 2015

Το “error” είναι αυτό που είναι ενάντια στον κανόνα

Συνέντευξη με τον Ορέστη Λάζο - Μέρος Β' 
Της Ζωής Οικονόμου, Ειρήνης Πλιάτσικα και Κατερίνας Βουγιούκα
Επιμέλεια Ειρήνη Πλιάτσικα και Κατερίνα Βουγιούκα

Φωτογραφίες Βαρβάρα Παπασπανοπούλου


Video games, βία, σύμβολα που καίγονται και αναγεννιούνται είναι όσα μας παρουσιάζει στην ατομική του έκθεση ο Ορέστης Λάζος. Μας μιλάει για τη σχέση τεχνολογίας –τέχνης, τις δυσκολίες που αντιμετώπισε για να ολοκληρώσει τα έργα του και τη συνεργασία του με τον επιμελητή του Δημήτρη Μιχάλαρο.  

Για ποιο λόγο χρησιμοποιείς τη σημαία και το φαντάρο, είναι δυο αρκετά ισχυρά σύμβολα. Στο δικό μου μυαλό είναι η ίδια κατηγορία.

Εγώ το βλέπω λίγο διαφορετικά. Εντάξει είναι σύμβολα. Η σημαία γενικά με εξιτάρει πάρα πολύ. Τι μπορεί να σημαίνει δηλαδή ένα κομμάτι πανί που το χρωματίζεις και του δίνεις δύο σχήματα. Πολύ βασικά τι μπορεί να σημαίνει για τον καθένα ξεχωριστά. Είναι και γενικά όλη αυτή η σημασιολογία με τα σύμβολα και ειδικά στην Ελλάδα που είναι πάρα πολύ ισχυρό αυτό το στοιχείο. Σε όλες τις εποχές. Η σημαία παίζει έναν πολύ σημαντικό ρόλο και είναι συνδεδεμένη με την ιστορία της Ελλάδας. Άλλοι λαοί και άλλες χώρες μπορεί να μην έχουν τέτοια σύνδεση με τη σημαία. Μπορεί να μην σημαίνει και τίποτα. Ενώ εδώ σε κάθε μπαλκόνι υπάρχει και μία σημαία. Το συγκεκριμένο έργο κιόλας στο οποίο καίγεται και αναδημιουργείται η σημαία έχει πολύ ενδιαφέρον γιατί μέχρι τη μέση του βίντεο, είναι το πιο καθοριστικό σημείο εκεί που καίγεται εξ ολοκλήρου η σημαία. Είναι το πιο σημαντικό σημείο. Έχω ακούσει πολλά για το συγκεκριμένο έργο. Από τη μία πως τολμάς εσύ και καις τη σημαία, και από την άλλη αφού την έκαψες γιατί την ξαναφτιάχνεις. Έχει πολύ ενδιαφέρον όλο αυτό το πράγμα γιατί υπάρχει μετά η ανακούφιση και από τις δυο μεριές, υπάρχουν όλα μαζί, με έναν περίεργο τρόπο αυτό το έργο νομίζω ότι μιλάει σε όλους. Μέσα σε ένα λεπτό βίντεο γίνονται όλα αυτά τα πράγματα. Βλέπεις πως διχάζεται ο κόσμος. Ο φαντάρος ήταν και μια προσωπική εμπειρία. Ήταν κάτι το οποίο το σκεφτόμουν ότι θα το κάνω, πριν μπω φαντάρος. Ήθελα να κινηματογραφήσω όλη τη διάρκεια της σκοπιάς, να πάρω κάμερα μαζί μου να τη στήσω και να τραβήξω το πως την παλεύεις μέσα στη σκοπιά καταλαβαίνεις ότι είναι τόσο ανούσιο αυτό το πράγμα, το να κάθεσαι σε μία σκοπιά, Λες τι κάνω τώρα εδώ πέρα τι φυλάω.. Κανονικά είναι πιο μεγάλο το animation που έχει ο φαντάρος απλά για τις ανάγκες του cyber art space δεν το σήκωνε. 


Η επιλογή των έργων ήταν δική σου, ήταν του Δημήτρη Μιχάλαρου, ήταν μια συνεργασία;

Συνεργαστήκαμε με τον Δημήτρη Μιχάλαρο ώστε να επιλέξουμε και να παρουσιάσουμε ένα σύνολο έργων που επικεντρώνονται στην σχέση της τέχνης με την τεχνολογία μέσα από τα βιντεοπαιχνίδια. Τα περισσότερα έργα παρουσιάζονται για πρώτη φορά στο κοινό, ενώ υπάρχουν και δύο έργα τα οποία δημιουργήθηκαν για τις ανάγκες της έκθεσης, το Greek Taxi και το Reflections. Νομίζω ότι είναι μία ιδιαίτερη έκθεση το Κόδρα είναι από τα λίγα μέρη που θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν κάτι τέτοιο.


Ποιο είναι το λάθος σε όλα αυτά;

Όλα είναι λάθος. Η χώρα, η πόλη, η στιγμή, η περίοδος, το μέρος, τα άτομα, τα έργα. Οι επιμελητές, οι καλλιτέχνες, οι εθελοντές όλα λάθος είναι, αλλά μάλλον όλα αυτά δημιουργούν ένα σωστό λάθος. Είναι όλα λάθος ρε παιδί μου. Καταρχήν είναι λάθος ο όρος “error”. Δεν είναι σφάλμα το “error”. Όπως το αντιλαμβάνομαι, και το ερμηνεύω εγώ, το “error” είναι αυτό που είναι ενάντια στον κανόνα. Είναι αυτό που έρχεται και εμποδίζει την κανονικότητα ας πούμε των πραγμάτων. Για παράδειγμα η πρώτη αναφορά στο error είναι με τη Γαλλική Επανάσταση, δηλαδή δεν την περιμένανε την επανάσταση και έρχεται η επανάσταση και είναι ενάντια στον κανόνα. Αυτό που θεωρούσαν ως κανονικό, έρχεται και τους το χαλάει. Προσπαθούν να βρουν λύση πως θα το αντιμετωπίσουν αυτό το πράγμα. Το απρόοπτο, το οποίο δεν μπορείς να το προβλέψεις, πάει κόντρα στον κανόνα, θα βρεις και άλλα τέτοια παραδείγματα ενάντια στον κανόνα αλλά δεν είναι λάθη. Είναι εμπόδιο στον κανόνα.


Σε ποιο κανόνα πας κόντρα μέσα από αυτά;

Σε πολλούς πάω κόντρα, για παράδειγμα με το Ελλάς Riot είναι η επανάσταση, είναι η εξέγερση, είναι κόντρα στον κανόνα της τάξης, ενώ θέλουμε τάξη, έρχεται η αταξία, να πάει κόντρα σε αυτό. Η κυκλοφοριακή συμφόρηση είναι error είναι λάθος. Η κυκλοφορία πρέπει να κυκλοφορεί.


Μιλάμε για την κανονικότητα, στην τέχνη υπάρχει κανονικότητα; Μέσα στο έργο σου με το εικονικό μουσείο καταρρίπτει όλη αυτή την κανονικότητα της τέχνης.

Δεν θα έπρεπε να υπάρχει, την επιβάλλουν. Επιβάλλουν κάποιους κανόνες στην τέχνη, οι οποίοι δεν υπάρχουν. Μέσα στο πλαίσιο του ακαδημαϊσμού ναι, από εκεί και ύστερα δεν υπάρχουν ούτε όρια ούτε κανόνες. Και αν υπάρχουνε ποιος τα ορίζει; Και αν υπάρχουν δεν τα δέχομαι. Εγώ λέω ότι δεν υπάρχουν. Κάποια πράγματα απλά τα έχουμε ορίσει για να μπορούμε να επικοινωνούμε και να μιλάμε  μια γλώσσα, να ξέρουμε για τι πράγμα μιλάμε. Έτσι το βλέπω εγώ. Για μένα όλο αυτό είναι ένας δικός μου προβληματισμός όσο ήμουν στο μεταπτυχιακό. Και εκεί άρχισα να αναρωτιέμαι και εγώ το τι είναι τέχνη, για τα μεγάλα έργα τέχνης, γιατί είναι μεγάλα έργα τέχνης και αν όντως είναι μεγάλα έργα τέχνης. Για τους μεγάλους καλλιτέχνες αν όντως είναι μεγάλοι καλλιτέχνες. Δεν έχω καταλήξει ακόμα, ακόμα το διαπραγματεύομαι. Το θέμα είναι ότι πλέον δεν θεωρώ τίποτα δεδομένο, ούτε καν το ότι μου παρουσιάζεται και μου πλασάρεται  ως τέχνη ότι πρέπει να το αποδεχτώ κιόλας. Ο καλλιτέχνης ορίζει μόνος του τα όρια μέσα στα οποία θα δημιουργήσει, και τα χρειάζεται αυτά τα όρια. Κανείς όμως δεν μπορεί και δεν πρέπει να επιβάλει όρια και κανόνες στην τέχνη.


Ποιο είναι το μεγαλύτερο σφάλμα της ζωής σου;

Όχι, δεν έχω κάτι. Τουλάχιστον δεν το βλέπω εγώ έτσι. Μπορεί να έχω κάνει αλλά δεν το βλέπω έτσι. Ότι έχω κάνει ήταν συνειδητές επιλογές οπότε αποδέχομαι τις επιλογές μου, οπότε και λάθος να ήτανε αναλαμβάνω την ευθύνη. Άρα δεν είναι  σφάλμα.








Ποιο θεωρείς ότι είναι το πιο σωστό σφάλμα της ζωής σου ; (Μέρος 3)

της Ευαγγελίας Αρβανιτίδου
Φωτογραφίες : Σοφία Παπαδοπούλου

Η φετινή θεματική του Πεδίου δράσης Κόδρα είναι “ERROR”, οι εθελοντές μας απαντούν στην ερώτηση ποιο είναι το πιο σωστό σφάλμα της ζωής τους.



Μπάμπης Μπιζίμης (εθελοντής στον τομέα της λειτουργίας) : Είχα διαλέξεις τέννις ως ειδικότητα και άλλαξα σε ειδική αγωγή και το θεώρησα λάθος, αλλά στην πορεία συνειδητοποίησα ότι ήταν σωστό και με βοήθησε σε πολλά.




Χαρά Φιλάου (εθελοντής στον τομέα της λειτουργίας) :Το γεγονός ότι εμπιστεύομαι τους ανθρώπους.



Ραφαέλα Λιακοπούλου(εθελοντής στον τομέα της λειτουργίας) : Το λάθος και το σωστό είναι υποκειμενικό. Προσωπικά προτιμώ να κάνω λάθη από το να μην κάνω τίποτα.

Το “error” είναι αυτό που είναι ενάντια στον κανόνα

Συνέντευξη με τον Ορέστη Λάζο - Μέρος Α' 
Της Ζωής Οικονόμου, Ειρήνης Πλιάτσικα και Κατερίνας Βουγιούκα
Επιμέλεια Ειρήνη Πλιάτσικα και Κατερίνα Βουγιούκα
Φωτογραφίες Βαρβάρα Παπασπανοπούλου, PSari Visual Production



Video games, βία, σύμβολα που καίγονται και αναγεννιούνται είναι όσα μας παρουσιάζει στην ατομική του έκθεση ο Ορέστης Λάζος. Μας μιλάει για τη σχέση τεχνολογίας –τέχνης, τις δυσκολίες που αντιμετώπισε για να ολοκληρώσει τα έργα του και τη συνεργασία του με τον επιμελητή του Δημήτρη Μιχάλαρο.  


Από πόσο χρονών ασχολείσαι με τις τεχνολογίες;

Τι εννοείς με τις τεχνολογίες;


Αυτό που έκανες δεν είναι μόνο τέχνη. Πρέπει ναι είσαι και άψογα καταρτισμένος στην τεχνολογία.

Άρα από πότε ασχολούμαι με την τέχνη και την τεχνολογία.

           
Από πάντα το έκανες συνδυαστικά; Από τότε που ξεκίνησες;

Από μικρός ζωγράφιζα ενώ παράλληλα είχα και έναν υπολογιστή. Το 88' ο πρώτος υπολογιστής που είχαμε ήταν ο Amstrad 6128 με την έγχρωμη οθόνη. Εν πάση περιπτώσει ενώ τεχνολογία και τέχνη συμβάδιζαν, δεν τα είχα συνδυάσει ποτέ. Ο συνδυασμός ήρθε αργότερα.


Γιατί ασχολήθηκες με την τέχνη;

Ήταν το μόνο πράγμα που περνούσε από το μυαλό μου ότι θα μπορούσα να κάνω. Ήταν σχεδόν αυτονόητο. Ήταν σαν μονόδρομος. Οι γονείς μου ήταν αυτοί που με σπρώξανε τη στιγμή που έπρεπε. Έβλεπαν την κλίση που είχα, το βλέπανε και τότε που άρχισα εγώ να παρεκκλίνω με σπρώξανε και μου δείξανε ότι πρέπει να κάνω αυτό το πράγμα. Από την πρώτη λυκείου ήμουν αποφασισμένος ότι θα κάνω αυτό το πράγμα ας πούμε.



Ήταν μια ανάγκη ο συνδυασμός; Ή είπες αφού τα κάνω που τα κάνω δεν τα συνδυάζω;

Όχι απλά προσπάθησα να ακολουθήσω την εποχή μου. Εντάξει το θεωρώ αυτονόητο ότι σήμερα το 2015 δεν είναι τόσο διαχωρισμένα τα πράγματα, η τέχνη και η τεχνολογία, όπως η τέχνη και η επιστήμη είναι ένα πράγμα, είναι όλα μαζί. Η σχέση μου με την ζωγραφική, δεν ήταν η καλύτερη. Δεν με κάλυπτε ως μέσο. Έχει πολλά “error”.


Θεωρείς ότι είναι πιο εύκολο να προβληματίσεις τον άνθρωπο μέσω της τεχνολογίας;

Την άμεση εικόνα, γιατί ουσιαστικά τον βάζεις μέσα σε ένα χώρο. Στα βιντεοπαιχνίδια υπάρχει η έννοια της εμβάθυνσης και είναι ίσως το βασικό χαρακτηριστικό που τα κάνει τόσο ιδιαίτερα και τα διαφοροποιεί από τα υπόλοιπα ψηφιακά μέσα. Το γεγονός ότι παίρνεις έναν ενεργό ρόλο και καλείσαι να δια δράσεις στον εικονικό χώρο μέσα στο περιβάλλον του βιντεοπαιχνιδιού – έργου είναι κάτι το οποίο δεν μπορεί να σου το προσφέρει καμιά άλλη μορφή τέχνης.


Όταν κάνεις ένα έργο, όπως το παιχνίδι Ελληνικές εξεγέρσεις, τι έχεις στο μυαλό σου;

Το φτιάχνω, το στήνω και εσύ πρέπει να πάρεις ρόλο, να πάρεις θέση. Μπορεί να φαίνεται ότι από πίσω, πολύ πίσω, ότι παίρνω και εγώ μία θέση. Δεν βγαίνει μπροστά όμως.


Η δικιά σου η θέση ποια είναι;

Δεν έχει σημασία. Σημασία έχει εσύ να μπεις και να σκεφτείς ποια είναι η δικιά σου. Κάποια πράγματα τα θεωρούμε δεδομένα και αυτονόητα, βγάζουμε τον εαυτό μας από έξω από αυτά που συμβαίνουν και κρατάμε μία απόσταση.


Τι δυσκολίες αντιμετώπισες στο γραφίστικο μέρος;

Πολλές, καταρχήν έπρεπε να κάτσω από μόνος μου να ασχοληθώ και να το μάθω αυτό το πράγμα. Δεν είχα σχέση, δεν είχα ξανασχοληθεί με τα τρισδιάστατα γραφικά, με τα γραφικά όσον αφορά τα παιχνίδια. Οπότε έπρεπε να ανακαλύψω από την αρχή πως γίνεται αυτό το πράγμα, πως να φτιάξω την πίστα, πως να προγραμματίσω το παιχνίδι, το πως λειτουργεί, το artificial intelligence του παιχνιδιού, το ήδη υπάρχων, γιατί αυτό που έχω κάνει είναι ένα modification. Συνάντησα πολλές δυσκολίες, αλλά ευτυχώς είχα και έναν άνθρωπο μέσα στην σχολή που με βοήθησε πάρα πολύ και με στήριξε.


Πόσο καιρό σου πήρε;


Πήρε γύρω στους 8-9 μήνες. Είχα φτάσει σε σημείο που λέω εντάξει δεν γίνεται αυτό που θέλω. Το παρατάω. Και κάποια στιγμή βρέθηκε η λύση. Θα μπορούσε να είχε γίνει πιο σωστά. Έχει προβλήματα δηλαδή, κατασκευαστικά και λειτουργικά λόγο έλλειψης εμπειρίας και γνώσης, τα οποία τα ξέρω εγώ και ίσως όσοι ασχολούνται.








Ποιο θεωρείς ότι είναι το πιο σωστό σφάλμα της ζωής σου ; (Μέρος 2)

της Ευαγγελίας Αρβανιτίδου

Φωτογραφίες : Σοφία Παπαδοπούλου

Η φετινή θεματική του Πεδίου δράσης Κόδρα είναι “ERROR”, οι εθελοντές μας απαντούν στην ερώτηση ποιο είναι το πιο σωστό σφάλμα της ζωής τους.






Μαργαρίτα Παππά ( εθελόντρια στον τομέα της λειτουργίας) : Ότι έχω κάνει στη ζωή μου τα τελευταία τέσσερα ζρόνια ήταν ή λάθος ή σωστό.



Δήμητρα Τριανταφυλλίδου (εθελόντρια στον τομέα της λειτουργίας) :Καταρχήν θεωρώ ότι ο ορισμός του λάθους είναι υποκειμενικός και αλλάζει με τον χρόνο, δηλαδή κάτι που θεωρείς μια δεδομένη στιγμή της ζωής σου , κάποια άλλη στιγμή να μην ισχύει το ίδιο λάθος. Οπότε προσπαθώ να το δώ θετικά ,δηλαδή κάποιες επιλογές μου που ίσως θεωρούσα ότι ήταν λανθασμένες, ίσα ισά να ήταν δώρα με άσχημο περιτύλιγμα!




Βάσια Αλτιμπαρμάκη (εθελόντρια στον τομέα της λειτουργίας) :Θα σας πω την ιστορία των γονιών μου. Ο μπαμπάς μου ήταν προϊστάμενος στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση και κάνοντας ένα λάθος στα χαρτιά έστειλε μια δασκάλα σε λάθος μέρος και εκείνη αντέδρασε και του έβαλε τις φωνές. Η δασκάλα εκείνη είναι η μαμά μου και κάπως έτσι προέκυψα εγώ.



Νίκη Κύρτση (εθελόντρια στον τομέα της λειτουργίας) :Η μαμά μου ήθελε να παρακολουθήσω μαθήματα Ιταλικών, ενώ εγώ ήθελα Γερμανικά. Τελικά, άκουσα τη μητέρα μου και μου βγήκε σε καλό γιατί έπειτα πήγα Erasmus στην Ιταλία.

Πέμπτη 2 Ιουλίου 2015

Ποιο θεωρείς ότι είναι το πιο σωστό σφάλμα της ζωής σου ; (Μέρος 1)

της Ευαγγελίας Αρβανιτίδου
Φωτογραφίες : Σοφία Παπαδοπούλου

Η φετινή θεματική του Πεδίου δράσης Κόδρα είναι “ERROR”, οι εθελοντές μας απαντούν στην ερώτηση ποιο είναι το πιο σωστό σφάλμα της ζωής τους.


Κατερίνα Γεμενατζή (εθελόντρια στη λειτουργία των εκθέσεων) : Το γεγονός ότι ήθελα να κάνω κάτι το οποίο δεν έκανα , και τελικά κατάλαβα ότι πρέπει να λες αυτό που νιώθεις και να κάνεις αυτό που αισθάνεσαι.




 Βαρβάρα Παπασπανοπούλου (εθελόντρια στη λειτουργία των εκθέσεων και στην επικοινωνία) : Κάποιες αποφάσεις που έχω πάρει αυθόρμητα και  δεν ήξερα πως θα καταλήξουν, αλλά τελικά διαμόρφωσαν σε μεγάλο βαθμό την προσωπικότητά μου.






Χριστίνα Ευαγγελίδου (εθελόντρια στη λειτουργία των εκθέσεων και στην επιμέλεια) :Τα δικά μου ευτυχή ατυχήματα γίνονται συνήθως όταν ακολουθώ την καρδιά μου και όχι το μικρό μου μυαλό.



Βάσω Σελαλμαζίδου (εθελόντρια στη λειτουργία των εκθέσεων) :Θα βάλω την έννοια του λάθους στη φράση και θα πώ ότι «κατά λάθως» βρέθηκα στο Κόδρα, δηλαδή το είδα τυχαία, και τελικά οδήγησε σε καλό.

''Η καλλιτεχνική έκφραση οφείλει να ακολουθεί την εποχή της''

Συνέντευξη με την Ανθή Αργυρίου 
Ερωτήσεις : Λευκή Δήμου, Δήμητρα Σαμσάκη, Στέλλα Πέρπερα
Επιμέλεια : Λευκή Δήμου, Δήμητρα Σαμσάκη, Στέλλα Πέρπερα, Ερμιόνη Ευστρατιάδου και Ζωή Οικονόμου
Φωτογραφίες: PSari Visual Productions



Η μια εκ των κεντρικών επιμελητών του Πεδίου Δράδης Κόδρα 2015, Ανθή Αργυρίου, μας μίλησε για τη φετινή της εμπειρία και τη συνεργασία της με τους καλλιτέχνες και τους συνεπιμελητές της.  


Φέτος , βλέπουμε ότι γίνεται μεγαλύτερη χρήση νέων μέσων και τεχνολογίας στην αποτύπωση των έργων , σε σχέση με πέρσι. Θεωρείτε ότι η τόσο εκτεταμένη χρήση της τεχνολογίας στην τέχνη θα αποτελέσει πλήγμα για τις παραδοσιακές μορφές τέχνης;

Πράγματι οι φετινές μας εκθέσεις φιλοξενούν μεγάλο αριθμό έργων είτε  video, είτε animation, είτε video games, είτε έργων που γίνονται με βάση τον προγραμματισμό. Η –κατά ορισμένους- ανταγωνιστική σχέση ανάμεσα σε νέα μέσα και παραδοσιακές μορφές τέχνης αποτελεί εδώ και αρκετά χρόνια κεντρικό debate στον χώρο της σύγχρονης τέχνης αλλά θεωρώ ότι όπως τα περισσότερα πράγματα, είναι κι αυτό είναι κάτι που έφτασε καθυστερημένα στην Ελλάδα κι αποτέλεσε για μας πρόκληση να καταθέσουμε την δική μας προσέγγιση. Προσωπικά πιστεύω ότι η καλλιτεχνική έκφραση οφείλει να ακολουθεί την εποχή της και συνεπώς να συμβαδίζει τόσο με τα καθημερινά ερεθίσματα που προσλαμβάνουν οι άνθρωποι από τα media, όσο και με τις εξελίξεις στον τεχνολογικό τομέα. Είναι αδιανόητο να θεωρούμε πως δίνοντας βήμα σε καλλιτέχνες που τους συναρπάζει η χρήση της τεχνολογίας, παραγκωνίζουμε την ζωγραφική ή την γλυπτική.
Κάθε επισκέπτης του ΠΔΚ σίγουρα θα διαπιστώσει πως οι παραδοσιακές μορφές τέχνης εξακολουθούν να κατέχουν κεντρική θέση σε όλες τις εκθέσεις μας -και μάλιστα με εξαιρετικές ποιότητες- και να εκπλήσσουν θετικά ειδικά όταν προέρχονται από χέρια πολύ νέων καλλιτεχνών, όπως συμβαίνει για παράδειγμα στο Κόδρα Fresh. Ωστόσο, επειδή το αντικείμενό μας είναι η σύγχρονη τέχνη και οι πειραματικές της διαθέσεις, οφείλουμε πάντα να αναδεικνύουμε τις πιο πρωτοποριακές εικαστικές αποτυπώσεις και αυτό σημαίνει εν μέρει, νέα μέσα και τεχνολογία. Λέω εν μέρει, γιατί σημαίνει πολλά περισσότερα πράγματα, όπως διαδραστικές εγκαταστάσεις και ζωντανές μορφές τέχνης, χορός και performance.  Προσπαθήσαμε λοιπόν φέτος,  να δώσουμε ιδιαίτερη έμφαση, προσκαλώντας δημιουργούς και ομάδες να παρουσιάσουν τις δράσεις τους.
 Η βραδιά των φετινών εγκαινίων μας φιλοξένησε την performance του Θοδωρή Τράμπα στο πλαίσιο του Fresh, την performance του Jules Rosskam στο πλαίσιο της ατομικής του έκθεσης και την χορευτική performance από την Ομάδα Τρίγωνο στο πλαίσιο του Cyber Art Space. Ταυτόχρονα, στο Παράλληλο Πρόγραμμα του Κόδρα Fresh προσκάλεσα την Φωτεινή Καλλέ, εικαστικό και performer να παραδώσει ένα 3ωρο masterclass πάνω στην performance και να πραγματοποιήσει και μία σειρά δράσεων με τους συμμετέχοντες (ανάμεσα τους και καλλιτέχνες του Fresh).
Επιπλέον, άξιο αναφοράς είναι  το κομμάτι του Παράλληλου Fresh, όπου συνεργαζόμαστε με το Athens Video Dance Project και αποτελεί ένα πρόγραμμα προβολών έργων videodance το οποίο μπορούν να παρακολουθήσουν οι επισκέπτες του φεστιβάλ στο θεατράκι των Κοιτώνων. Επιπροσθέτως πραγματοποιήθηκε πάνω στις βασικές αρχές του videodance και ένα τριήμερο εντατικό workshop από την Χρυσάνθη Μπαδέκα, καλλιτεχνική συνδιευθύντρια του φεστιβάλ.



 Tο Athens Video Dance Project ήταν μία ανάγκη ψηφιοποίησης της τέχνης λόγω του εκσυγχρονισμού της εποχής ή ήταν μία ανάγκη έκφρασης;

Η ανάγκη της ψηφιοποίησης αφορά το σύνολο της πολιτισμικής παραγωγής αυτή την στιγμή αν θέλουμε βέβαια να την συντηρήσουμε για τις επόμενες γενιές και να την μοιραζόμαστε με όλο τον κόσμο χωρίς περιορισμούς κόστους, χρόνου ή αποστάσεων. Αυτό το γεγονός δεν σημαίνει ότι η ψηφιοποίηση από μόνη της ως μεταγραφή σε άλλο μέσο συνιστά καλλιτεχνική πράξη. Γι’ αυτό ακριβώς και είναι άτοπο να μειώνουμε ένα νέο καλλιτεχνικό μέσο στον όρο «ψηφιοποίηση».
Το videodance δεν έρχεται να μετατρέψει σε ψηφιακό κάτι που υπήρχε ούτως ή άλλως σε αναλογικό ή άλλο μέσο. Το videodance  χρησιμοποιεί τις δυνατότητες των επιστημών επεξεργασίας εικόνας και ήχου για να αποτυπώσει την κίνηση του σώματος μέσα σε συγκεκριμένα περιβάλλοντα. Εισάγοντας λοιπόν το κοινό της Θεσσαλονίκης σε μία καινούρια διαμεσική τέχνη, την οποία το Athens Video Dance Project αναδεικνύει με ιδιαίτερη αφοσίωση και υψηλή ποιότητα σε αντίξοες συνθήκες, είναι ζωτικής σημασίας να κατανοήσουμε ότι το videodance ως ένα νέο, υβριδικό μέσο που φέρνει κοντά διαφορετικές τέχνες (χορός-κίνηση & κινηματογράφηση) και επεκτείνει τις εκφραστικές δυνατότητες των δημιουργών. Για να αναφερθούμε επακριβώς και στο μήνυμα της ομάδας του Athens Video Dance Project: “Είναι μία νέα, σύνθετη, καλλιτεχνική φόρμα έκφρασης. Το απόσταγμα δύο τεχνών. Ένας συνδυασμός της τέχνης του χορού με την τέχνη του κινηματογράφου, που συνθέτει -με μεγάλη ευαισθησία- την κίνηση, το σώμα, τον ρυθμό και τον χώρο με τις δυνατότητες και το άρωμα του κινηματογράφου - την τέχνη της επεξεργασίας της εικόνας και του ήχου. Ένα υβρίδιο που αναπτύχθηκε, υποστηρίχθηκε, μεγαλούργησε και αυτονομήθηκε. Μία γέννηση, που ενώ αρχικά αφορούσε την βαθιά συγγενική σχέση του χορού με την κινούμενη εικόνα, αργότερα, σε συνδυασμό με της ραγδαίες τεχνολογικές εξελίξεις και την ανακύκλωση των γενεών, αποτέλεσε πλατφόρμα για νέες εκφραστικές δυνατότητες. Δυνατότητες που επεκτείνουν τη δυναμική και τα όρια της κίνησης και του σώματος, κατασκευάζουν περιβάλλοντες χώρους που δεν θα μπορούσαν ποτέ να υπάρξουν στον πραγματικό χωροχρόνο μίας παράστασης χορού, «καταρρίπτουν» ακόμα και παγκόσμιες φυσικές συμβάσεις (όπως η βαρύτητα, ο χρόνος και ο χώρος).”


Μιλήστε μας για την κεντρική θεματική φέτος, ποιο είναι το σκεπτικό πίσω από το «Error»;

Το «Error» προέκυψε ως κεντρικό σκεπτικό μέσα στην ομάδα πολύ αυθόρμητα, καθώς νιώθαμε την ανάγκη να ανταποκριθούμε σε μία γενικότερη αίσθηση ότι κάτι φαίνεται να μην λειτουργεί πια, η στιγμή για μία διόρθωση ή μία επανεκκίνηση φαινόταν να είναι πολύ κοντά. Ως θεματική δεν διεκδικεί βέβαια δάφνες πρωτοτυπίας, καθώς πλήθος εκθέσεων σύγχρονης τέχνης, φεστιβάλ και άλλων δράσεων έχουν πραγματοποιηθεί με παρόμοια σκεπτικά, όπως η Biennale Νέων Καλλιτεχνών Mediterranea 16 στην Ανκόνα της Ιταλίας (2013) με τίτλο «Errors Allowed» ή η έκθεση «Α-στοχία» σε επιμέλεια του Θοδωρή Ζαφειρόπουλου (2014) στην Άμφισσα και φυσικά πολλές ακόμη που αυτή τη στιγμή μου διαφεύγουν. Το "σφάλμα" έτσι κι αλλιώς πάντα προκαλούσε τους καλλιτέχνες να παίξουν μαζί του, ακριβώς γιατί στην καρδιά του έχει τον πειραματισμό και την ελευθερία της έκφρασης.



Ποια είναι τα κριτήρια με βάση τα οποία επιλέχθηκαν τα έργα για το Kodra Fresh και πώς ξεκίνησε αυτή η συνεργασία;

Η έκθεση του Fresh είναι πάντα μία σύνθετη και μακρόχρονη επιμελητική διαδικασία. Μετά από την ανακοίνωση της ανοιχτής πρόσκλησης, τις παρουσιάσεις και τις επισκέψεις στα εργαστήρια των σχολών Καλών Τεχνών και στις πτυχιακές των φοιτητών από τον επιμελητή του Fresh, ακολουθεί η σύγκληση της επιτροπής κρίσης η οποία και αξιολογεί όλες τις έγκυρες, δηλ. ολοκληρωμένες, προτάσεις των υποψήφιων καλλιτεχνών όπως αυτές παρουσιάζονται στο plartform.gr.Τα κριτήρια για την επιλογή των έργων είναι η καλλιτεχνική ποιότητα του αποτελέσματος, η ολοκληρωμένη παρουσίασή του από τον καλλιτέχνη, η συνάφεια του προτεινόμενου έργου με την θεματική και η εις βάθος κατανόηση του κεντρικού σκεπτικού του επιμελητή ή εν προκειμένω της επιμελήτριας. Δεν είναι καθόλου απλό να περιγράψω ή να απαριθμήσω τα κριτήρια αυτά, γιατί όπως αντιλαμβάνεστε αποτελεί στο σύνολό της μία πολυδιάστατη δυναμική διαδικασία η οποία κάθε φορά συνδιαμορφώνεται από πολλούς παράγοντες που περιλαμβάνουν τους συμμετέχοντες στην επιτροπή, το αισθητικό τους κριτήριο, την πρόθεση του επιμελητή της έκθεσης, τα ζητούμενα της εκάστοτε διοργάνωσης, ακόμη και τις συνισταμένες του εκθεσιακού χώρου.


Η συνεργασία σας με τους καλλιτέχνες πώς ήταν;

Η συνεργασία με νέους καλλιτέχνες, πρόσφατους απόφοιτους αλλά και τελειόφοιτους σχολών Καλών Τεχνών, ενέχει πάντα έναν επιπλέον βαθμό δυσκολίας λόγω απειρίας και δυστυχώς ελλιπούς εκπαίδευσης όσον αφορά την επαγγελματική τους κατάρτιση.
Φέτος σε γενικές γραμμές η συνεργασία υπήρξε υποδειγματική, οι δημιουργοί αντιλήφθηκαν την σημασία του να συμμετέχεις σε ένα μεγάλο εικαστικό φεστιβάλ και να παρουσιάζεις ίσως για πρώτη φορά την δουλειά σου στο ευρύτερο κοινό, να συνομιλείς και να συνεργάζεσαι με τον επιμελητή σου. Είμαι πολύ ευχαριστημένη από την ποιότητα των έργων και από τις επιμέρους ποιότητες των νέων καλλιτεχνών ως επαγγελματιών και νομίζω ότι όλοι μάθαμε πολλά και γινόμαστε ολοένα και καλύτεροι. Αυτή είναι και μία πολύ σημαντική και πολύτιμη πτυχή του Kodra Fresh, η εκπαιδευτική του διάσταση, καθώς είναι ένα σχολείο για όλους.


Αντιμετωπίσατε κάποιες δυσκολίες;

Στην συγκυρία που διανύουμε η μόνη υπολογίσιμη δυσκολία είναι η περιρρέουσα αβεβαιότητα που τρομοκρατεί τον κόσμο και τον κρατάει κλεισμένο στα σπίτια του ή στις ουρές των ΑΤΜ και ο άσχημος καιρός! Όλα τα υπόλοιπα έχουμε μάθει πλέον να τα διαχειριζόμαστε, ακόμη κι όταν αυτό γίνεται με προσωπικό κόστος, αρκεί να έχουμε γύρω μας αξιόπιστους συνεργάτες που αγαπάνε την τέχνη και το φεστιβάλ.


Πως ήταν η συνεργασία σας με τους άλλους επιμελητές;

Με τον Δημήτρη Μιχάλαρο και τον Παναγή Κουτσοκώστα είμαστε πλέον μία πολύ δεμένη και δημιουργική ομάδα και έχουμε εντοπίσει και τους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να δουλεύουμε μαζί, τα δυνατά και τα αδύνατα σημεία του καθένα, τα όριά του και τα ιδιαίτερα ταλέντα του. Είμαι πολύ χαρούμενη γιατί αυτές είναι ιδιότητες ελάχιστων επιμελητικών ομάδων και μάλλον αποτελούν εξαίρεση στην σκηνή της σύγχρονης τέχνης. Εύχομαι να συνεχίσουμε έτσι και να αντιμετωπίσουμε τις αντιξοότητες παραμένοντας δυνατοί και δημιουργικοί!



Ποιο είναι το πιο "δημιουργικό σφάλμα" το οποίο αντιμετωπίσατε κατά την διάρκεια της διοργάνωσης;

Δεν ξέρω ποιο να πρωτοδιαλέξω! Γιατί μαζί με τα δημιουργικά σφάλματα, υπήρξαν και ουκ ολίγα “happyaccidents! Αν θέλουμε όμως να μιλήσουμε για δημιουργία, μάλλον πρέπει να αναφερθώ όχι στην δική μου έκθεση αλλά στο project της Μάγδας Λαμπροπούλου που επιμελείται ο Δημήτρης Μιχάλαρος.
Μετά από έναν πρώτο κύκλο συζητήσεων  που είχαν, άρχισαν να βλέπουν συγκεκριμένα έργα που πρότεινε η εικαστικός κι εκεί ο Δημήτρης διαπίστωσε μια δυσκολία να συσχετίσει τα έργα αυτά με την κεντρική θεματική μας. Στην επόμενη τηλεφωνική τους συνομιλία, της επέστησε την προσοχή στην δυσκολία του αυτή και με έκπληξη άκουσε την Μάγδα να αναφέρεται στον τίτλο του φεστιβάλ ως «Έρως» και όχι “Error”. Τότε ήταν που του γνωστοποίησε για πρώτη φορά το πρόβλημα της βαρηκοΐας της που είχε οδηγήσει στην παρανόηση κι εκείνη την στιγμή γεννήθηκε ολόκληρο το project που παρουσιάζεται αυτή την στιγμή στους Κοιτώνες του πρώην στρατοπέδου Κόδρα! Μία έκθεση τριών διαδραστικών εγκαταστάσεων που αρθρώνει ένα πολύ εύστοχο σχόλιο πάνω στην συνθήκη της δυσλειτουργίας των αισθήσεων, της δυσκολίας επικοινωνίας και των ποικίλων παρανοήσεων που μπορούν να προκύψουν από αυτή. Αυτό νομίζω ήταν χωρίς αμφιβολία το πιο δημιουργικό λάθος του Πεδίου Δράσης Κόδρα 2015, μία παραδρομή που θα λάτρευε σίγουρα ο Freud!